ဖိနပ္တဖက္ ေအာက္ခံပဲ႔ေနတယ္
ဖိနပ္တဖက္ အေရာင္လြင္႔ေနတယ္
ဖိနပ္တဖက္ သက္တမ္းကုန္ေတာ႔မယ္ ...
ဖိနပ္တဖက္မွာ ဘံုဆတိုးကိန္းမရွိဘူး
ျဒပ္စင္မဟုတ္သလို ဓါတ္ခြဲဖို႔မလိုဘူး
အနင္းခံရေပမယ္႔ ျငင္းဆန္ခြင္႔မရွိဘူး
ေႏြ... မိုး ... ေဆာင္းနဲ႔ ေမွ်ာ္လင္႔ခ်က္မရွိဘူး
ေတာလမ္း ေတာင္လမ္း ခြဲျခားစိတ္မရွိဘူး
တိုက္ပြဲကို ေရွာင္လႊဲစိတ္မရွိဘူး
အခင္႔အလို ၿငိဳျငင္ခြင္႔မရွိဘူး ...
ဖိနပ္တဖက္ +++
လင္းလက္ေတာက္ပစြာ
က်ယ္ေလာင္ျမည္ဟည္းစြာ
ျပင္းထန္ေပါက္ကြဲစြာနဲ႔
ႏႈတ္ဆက္ထြက္ခြာသြားတယ္ ...
ဖိနပ္တဖက္
အစိမ္းရင္႔ရင္႔ ကမာၻမွာ
ရင္ကိုစြင္႔ၿပီး ရပ္ခဲ႔တယ္
ယံုၾကည္စြာ ေလွ်ာက္ခဲ႔တယ္
ေအာင္ျမင္မႈေတြ သယ္ခဲ႔တယ္
ေတာနဲ႔ေတာင္ကို ေလွကားဟန္ျပဳ
အဆင္႔တခုထိ ဂုဏ္၀င္႔ခဲ႔တယ္ ...
အခုမွ
ဖိနပ္တဖက္ နားရက္ရသြားတယ္
မ်က္ႏွာက်က္က ပန္ကာအိုနဲ႔
မ်က္ကြင္းညိဳတို႔ ညိတြယ္ေနတယ္
ဂရုဏာနဲ႔ မ်က္၀န္းေတြအၾကား
ယံုၾကည္ခ်က္ေတြ ကၽြမ္းေလာင္ေနတယ္ ...
တခ်ိန္က
ငါ႔တန္း ငါ႔လမ္း ငါ႔စခန္းနဲ႔
ငါရဲ၀င္႔လို႔ ငါ႔မာန္ခ်ီခဲ႔
မငိုလင္႔နဲ႔ ဖိနပ္ေလးေရ ...
မင္း အတြက္ ...
ငါဆိုတဲ႔ သခင္
ငါ႔ အတြက္ ...
ငါ႔ရဲ႕ အရွင္
ငါ ... အသက္ရွင္ေနေသးရဲ႕
ႏႈတ္ဆိတ္စြာ ရင္ျခင္းထပ္
အနာဂတ္ရက္ေတြ ေၾကကြဲစြာနဲ႔
လြတ္လပ္ခြင္႔တခု ျပဳလိုက္တယ္ ...
သင္သြားလိုရာ သြားႏိူင္တယ္ ... ။ ။
No comments:
Post a Comment