ညမိုက္

သီအိုရီေတြ ေပ်ာက္တဲ႔ည
အလွပေတြ တန္ဆာဆင္ရင္း
တိမ္ညိဳအလြမ္း အလွမ္းကမသင္႔
တစစ္စစ္နဲ႔ ေကာင္းကင္ကိုက္သံ
အျမင္မသန္ျခင္း တဒဂၤႏွင္႔
တစစဆံုးလို႔ ခ်ဳန္းခဲ႔တယ္
ေပ်ာက္ဆံုးလု အၿပံဳးတစကို
ခပ္ဟဟ ရွိက္ထုတ္ရင္း
ငါ ... ကိုယ္တိုင္ဆႏၵနဲ႔
ေလေျပမွ်ားခဲ႔တဲ႔ တံငါ
ခုေတာ႔ ...
ၾကယ္စင္ေတြ အျမင္မွာပုန္း
အေမွာင္အတိဖုန္း သံစဥ္အဆံုးထိ
ရင္မွာ ထိရင္းညိတြယ္
စိတ္မွာညိရင္း ထိလြယ္
ျပတ္ရွလြယ္ ရုပ္သ႑ာန္နဲ႔
၀ဲလည္အေတြးကို ခဏရပ္ရင္း
ဂီတတစ နားထဲခ်လိုက္တယ္
ရွတတသံစဥ္ ရင္ခ်ည္တဲ႔ႀကိဳး
one republic ရဲ႕ စာခ်ိဳးမွာ
ရင္ကိုတည္႔တည္႔ထိတယ္
ဒီညမွ ... မိုးရြာလြန္းတယ္ ... ။      ။

စစ္မွန္စြာ တုပျခင္း

လမင္းေရ ...
နာက်င္ေနတဲ႔ အိပ္မက္ျမစ္ဖ်ား
ၿပီးေတာ႔ သူ႔ရဲ႕အနားသတ္အဆံုး
ဘ၀ဆိုတဲ႔ အသံုးႏႈန္းမွာ
ေပ်ာ္ရႊင္စြာနဲ႔ က်ဆံုးေနတယ္ ...

လမင္းေရ ...
ေရာခ္႔သီခ်င္း ၾကမ္းၾကမ္းေတြ +++
ပန္႔(ခ္)သီခ်င္း သြက္သြက္ေတြ +++
ေအာ္တာေနး(လ္)တစ္ သံစဥ္ေတြ +++
Death ဂီတရဲ႕ သီခ်င္းေတြ +++
ျမတ္ႏိူးကိုးကြယ္ နမ္းရွိက္
ကန္လန္႔တိုက္ခ်င္ခဲ႔တဲ႔စိတ္မွာ
တဆင္႔ ဆင္႔နဲ႔ အရစ္ေလွ်ာ႔
ခပ္ခ်ာခ်ာ ဟစ္ေဟာ႔သီခ်င္းတခ်ိဳ႕ကလြဲရင္
Rap သီခ်င္းဆိုရင္း စီးေမွ်ာ
ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းေတြ တမ္းေမာတတ္ေနၿပီ ...

လမင္းေရ ...
ကဗ်ာပါးပါးေလးေတြ ေရးတဲ႔
ေပါ႔ေပါ႔ေလးေတြ ေတြးတဲ႔
အေပ်ာ္ပါးနဲ႔ ေပါ႔ပါးတတ္တဲ႔ ... ငါ
ေရာင္းတမ္းမ၀င္တဲ႔ သမိုင္းစာမ်က္ႏွာေတြ
ေက်ာင္းခန္းမသင္တဲ႔ သမိုင္းစာမ်က္ႏွာေတြ
ဇာတ္ေပါင္းခန္းမျမင္တဲ႔ သမိုင္းစာမ်က္ႏွာေတြဖတ္ ...
ႏွစ္ဖက္အျမင္ ေဘးက်ပ္နံက်ပ္မွာ
တတိယမ်က္လံုးနဲ႔ ၿပံဳးေပ်ာ္
ေတြးေခၚတတ္စ ျပဳေနၿပီ ...

လမင္းေရ ...
တခ်ိန္ကဆို .... ငါေလ ....
မာဘိုရိုလ္ ႀကိဳက္တယ္ +++
ေကာ္ဖီ ႀကိဳက္တယ္ +++
စရိုက္လည္း ၾကမ္းတယ္ +++
မင္းကိုလည္း လြမ္းတယ္ +++
ေပါက္ကြဲလြယ္တယ္ +++
ေလွ်ာက္လည္းလည္တယ္ +++
အဆိပ္ေတာက္လည္း ႏွစ္ၿခိဳက္တယ္ +++
သစ္ရြက္ေျခာက္လည္း မီးၿမိဳက္တယ္ +++
ငါ႔ကိုယ္ငါထက္ မင္းကိုခ်စ္တယ္ +++
ေျခလွမ္းတိုင္းက မင္းအတြက္ျဖစ္တယ္ +++
ခ်စ္ခဲ႔တဲ႔ညေနမွာ နစ္ခဲ႔တာၾကာခဲ႔တယ္ ...

တကယ္ေတာ႔ ငါဆိုတာ ...
ငါကိုယ္တိုင္ထက္ ပိုမခ်စ္ႏိူင္တဲ႔
ေမာဟပါးပါးနဲ႔ အတၱသမားတေယာက္
ႏွလံုးသားက ညာဘက္ေရာက္ေနတယ္ ... ။       ။

ဖိနပ္တဖက္

ဖိနပ္တဖက္ ႀကိဳးစထြက္ေနတယ္
ဖိနပ္တဖက္ ေအာက္ခံပဲ႔ေနတယ္
ဖိနပ္တဖက္ အေရာင္လြင္႔ေနတယ္
ဖိနပ္တဖက္ သက္တမ္းကုန္ေတာ႔မယ္ ...

ဖိနပ္တဖက္မွာ ဘံုဆတိုးကိန္းမရွိဘူး
ျဒပ္စင္မဟုတ္သလို ဓါတ္ခြဲဖို႔မလိုဘူး
အနင္းခံရေပမယ္႔ ျငင္းဆန္ခြင္႔မရွိဘူး
ေႏြ... မိုး ... ေဆာင္းနဲ႔ ေမွ်ာ္လင္႔ခ်က္မရွိဘူး
ေတာလမ္း ေတာင္လမ္း ခြဲျခားစိတ္မရွိဘူး
တိုက္ပြဲကို ေရွာင္လႊဲစိတ္မရွိဘူး
အခင္႔အလို ၿငိဳျငင္ခြင္႔မရွိဘူး ...

ဖိနပ္တဖက္ +++
လင္းလက္ေတာက္ပစြာ
က်ယ္ေလာင္ျမည္ဟည္းစြာ
ျပင္းထန္ေပါက္ကြဲစြာနဲ႔
ႏႈတ္ဆက္ထြက္ခြာသြားတယ္ ...

ဖိနပ္တဖက္
အစိမ္းရင္႔ရင္႔ ကမာၻမွာ
ရင္ကိုစြင္႔ၿပီး ရပ္ခဲ႔တယ္
ယံုၾကည္စြာ ေလွ်ာက္ခဲ႔တယ္
ေအာင္ျမင္မႈေတြ သယ္ခဲ႔တယ္
ေတာနဲ႔ေတာင္ကို ေလွကားဟန္ျပဳ
အဆင္႔တခုထိ ဂုဏ္၀င္႔ခဲ႔တယ္ ...

အခုမွ
ဖိနပ္တဖက္ နားရက္ရသြားတယ္
မ်က္ႏွာက်က္က ပန္ကာအိုနဲ႔
မ်က္ကြင္းညိဳတို႔ ညိတြယ္ေနတယ္
ဂရုဏာနဲ႔ မ်က္၀န္းေတြအၾကား
ယံုၾကည္ခ်က္ေတြ ကၽြမ္းေလာင္ေနတယ္ ...

တခ်ိန္က
ငါ႔တန္း ငါ႔လမ္း ငါ႔စခန္းနဲ႔
ငါရဲ၀င္႔လို႔ ငါ႔မာန္ခ်ီခဲ႔
မငိုလင္႔နဲ႔ ဖိနပ္ေလးေရ ...

မင္း အတြက္ ...
ငါဆိုတဲ႔ သခင္
ငါ႔ အတြက္ ...
ငါ႔ရဲ႕ အရွင္
ငါ ... အသက္ရွင္ေနေသးရဲ႕
ႏႈတ္ဆိတ္စြာ ရင္ျခင္းထပ္
အနာဂတ္ရက္ေတြ ေၾကကြဲစြာနဲ႔
လြတ္လပ္ခြင္႔တခု ျပဳလိုက္တယ္ ...

သင္သြားလိုရာ သြားႏိူင္တယ္ ... ။      ။