တိမ္ေတြလြင္႕ေမ်ာ ေလေျပေက်ာမွာလူးလြန္႕လႈပ္ရွား ေျပာင္းလဲသြားတာ
သတိမခ်ပ္ အသိခက္တဲ႕ခဏ
အခ်စ္က ေလေျပနဲ႕ေတြ႕ခဲ႕တယ္...။
ဘ၀က မိုးတိမ္ျဖစ္လို႕
အနာဂတ္ေတြ အိပ္ေပ်ာ္သြားတယ္...။
အနာဂတ္က အိပ္မက္ျဖစ္လို႕
ပစၥဳပၸန္ေတြ ေျမစိုင္ျဖစ္သြားတယ္...။
ပစၥဳပၸန္က ေျမစိုင္ျဖစ္လို႕
အတိတ္ကို ျခစားသြားတယ္...။
ဒီလိုနဲ႕ ...
အလင္းရဲ႕ နက္ရိႈင္းတဲ႕ရသမွာ
မ်က္ကန္းဘ၀ေရာက္သြားတယ္...။ ။
No comments:
Post a Comment